Rak piersi: bisfosfoniany chronią serce i krążenie

tło

Choroba sercowo-naczyniowa (CVD) jest jedną z głównych przyczyn zgonów osób, które przeżyły wczesne stadium raka piersi. Niedawne badania sugerują, że bisfosfoniany mogą zmniejszać ryzyko CVD u pacjentów w podeszłym wieku.

Ustalanie celów

W ramach populacyjnego podłużnego badania kohortowego zespół badawczy pod kierownictwem Nany Gegechkori z Wydziału Ogólnej Medycyny Wewnętrznej w Icahn School of Medicine w Mount Sinai w Nowym Jorku w USA zbadał, czy stosowanie bisfosfonianów u kobiet, które przeżył wczesny rak piersi był związany z mniejszą częstością zdarzeń sercowo-naczyniowych [1].

metodologia

Korzystając z danych z rejestru Surveillance, Epidemiology and End Results Register, opierając się na korzyściach z programu Medicare, naukowcy zidentyfikowali kobiety w wieku powyżej 65 lat bez historii CVD, u których w latach 2007–2010 zdiagnozowano raka piersi w stadium pierwotnym 0-III .

Pierwszorzędowym punktem końcowym była kombinacja dławicy piersiowej, zawału mięśnia sercowego, migotania / trzepotania przedsionków, niewydolności serca lub udaru w ciągu 36 miesięcy od rozpoznania raka. Stosowanie bisfosfonianów definiowano jako obecność co najmniej jednej recepty w okresie od sześciu miesięcy przed rozpoznaniem raka do wystąpienia epizodu CVD.

Naukowcy wykorzystali oceny skłonności, aby stworzyć odpowiednią grupę osób, które przeżyły raka piersi bez ekspozycji na bisfosfoniany, i porównać częstość zdarzeń CVD.

Wyniki

W analizie uwzględniono dane od 10 115 kobiet. 2314 z tych kobiet przeżyło raka piersi i przepisano im co najmniej jeden bisfosfonian. Średni czas stosowania bisfosfonianów wynosił 15 miesięcy.

Dane wykazały, że 13,0% stosujących bisfosfoniany i 23,4% niestosujących miało zdarzenie CVD (p <0,0001) po rozpoznaniu raka piersi. Stosowanie bisfosfonianów było istotnie związane z mniejszą liczbą zdarzeń CVD (współczynnik ryzyka: 0,51, 95% przedział ufności: 0,44 do 0,59).

36 miesięcy po rozpoznaniu, więcej osób stosujących bisfosfoniany niż niestosujących było wolnych od zdarzeń CVD (87,0% w porównaniu z 76,6%; p <0,001). Częstości występowania określonych zdarzeń CVD u osób stosujących bisfosfoniany w porównaniu z osobami niestosującymi były następujące:

• Dławica piersiowa: 6,3% vs. 11,8% (HR: 0,50, klasa 95%: 0,41-0,62)
• Migotanie / trzepotanie przedsionków: 4,1% vs. 6,2% (HR: 0,61, 95% CI: 0,47-0,78)
• Niewydolność serca: 4,5% wobec 6,9% (HR: 0,61, 95% CI: 0,47-0,78)
• Zawał mięśnia sercowego: 1,1% vs. 3,1% (HR: 0,35, 95% CI: 0,22-0,57)
• Udar: 3,4% vs. 6,5% (HR: 0,53, 95% CI: 0,40-0,71).

Wniosek

Stosowanie bisfosfonianów wiąże się z mniejszą częstością występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób w podeszłym wieku, które przeżyły raka piersi we wczesnym stadium. Autorzy zalecają prospektywną ocenę w przyszłych badaniach, czy stosowanie bisfosfonianów może zmniejszyć częstość występowania CVD. Jako ograniczenie badania wspominają, że nie uwzględniono w badaniu suplementów diety dostępnych bez recepty, takich jak witamina D lub wapń.