Leczenie wrzodów
podanie
Leki na wrzody są stosowane w leczeniu wrzodów trawiennych przełyku, żołądka i dwunastnicy.
efekt
Z wyjątkiem sukralfatu, który tworzy żelopodobną warstwę na owrzodzeniu, większość środków do leczenia wrzodów, takich jak blokery receptora H2, inhibitory pompy protonowej, klasyczne leki zobojętniające sok żołądkowy, pochodne prostaglandyny E i antagoniści receptorów muskarynowych przeciwdziałają wytwarzaniu kwasu.
Cele terapeutyczne leczenia wrzodów i chorób refluksowych są
- Eliminacja bólu
- Eliminacja zgagi
- Unikanie wyzwalania substancji toksycznych, takich jak alkohol, nikotyna, duże spożycie kawy
- Unikanie leków, które mogą nasilać objawy, takich jak blokery kanału wapniowego, azotany, teofilina lub leki antycholinergiczne
- Przyspieszone gojenie się wrzodów
- Zwalczanie Helicobacter pylori
- Zapobieganie nawrotom
Skutki uboczne
Skutki uboczne można znaleźć w poszczególnych grupach składników aktywnych i składników aktywnych.
Interakcje
Interakcje można znaleźć w poszczególnych grupach składników aktywnych i składników aktywnych.
Przeciwwskazanie
Mizoprostol jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko skurczów macicy (ryzyko aborcji). Przeciwwskazania dla pozostałych grup składników aktywnych można znaleźć w poszczególnych grupach leków.
Aktywne składniki
Środki do leczenia wrzodów można podzielić w następujący sposób:
Poddział środków do leczenia wrzodów
- Blokery receptora H2, takie jak ranitydyna, famotydyna, nizatydyna, cymetydyna
- Inhibitory pompy protonowej, takie jak pantoprazol, omeprazol, lanzoprazol, esomeprazol i rabeprazol
- Antagoniści receptora muskarynowego, np. Pirenzepina
- Leki zobojętniające kwas (np. Algeldrat, wodorotlenek magnezu, alginian sodu, wodorowęglan sodu, węglan wapnia, almasylan lub hydrotalcyt)
- Pochodne prostaglandyn (np. Mizoprostol)
- Sukralfat (środek chroniący błonę śluzową)