Koksyby
podanie
Koksyby są wskazane w leczeniu następujących chorób:
- Leczenie objawów zwyrodnieniowej choroby stawów (aktywowana choroba zwyrodnieniowa stawów)
- Reumatyzm
- Ostre dnawe zapalenie stawów
- Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroba Bechterewa)
- Przewlekły ból pleców
- Krótkotrwała terapia bólu pooperacyjnego
Podczas gdy celekoksyb i etorykoksyb są stosowane doustnie, prolek parekoksyb jest pierwszym koksybem do wstrzykiwań, który po wstrzyknięciu szybko przekształca się w rzeczywistą aktywną postać waldekoksybu.
efekt
Działanie przeciwzapalne i przeciwreumatyczne koksybów (inhibitorów COX-2) opiera się na umiarkowanym do silnego selektywnym hamowaniu cyklooksygenazy-2 (COX-2). Enzym cyklooksygenaza (COX) jest odpowiedzialny za biosyntezę prostaglandyn i tromboksanu z kwasu arachidonowego. Obecnie rozróżnia się co najmniej dwie różne izoformy COX. Chociaż izoenzym COX-1 jest konstytutywny w różnych komórkach i tkankach, takich jak z. B. pojawiają się trombocyty i błona śluzowa żołądka, izoforma COX-2 jest indukowana bodźcami prozapalnymi. Ze względu na selektywność COX-2 koksybów, działanie uszkadzające błonę śluzową żołądka (za pośrednictwem COX-1) jest mniej wyraźne niż w przypadku nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych / leków przeciwzapalnych (NLPZ), np. B. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen i diklofenak. Wydaje się jednak, że korzyść dotycząca bezpieczeństwa żołądkowo-jelitowego jest mniejsza niż początkowo zakładano.
Ze względu na stosunkowo selektywne blokowanie izoformy COX-2, izoforma COX-1 może mieć więcej dostępnego kwasu arachidonowego. COX-1 bierze udział w syntezie tromboksanu A2, który odpowiada za agregację płytek krwi. Może to być związane ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym ze strony koksybów.
COX-2 odgrywa również rolę w owulacji, implantacji i zamykaniu przewodu tętniczego, a hamowanie COX-2 może być przyczyną niewyjaśnionej niepłodności u pacjentek.
Uważa się, że koksyby mają korzystny wpływ na gojenie się wrzodów żołądka. Jednak ich znaczenie w leczeniu wrzodów jest kontrowersyjne ze względu na niespójne wyniki w zakresie tolerancji żołądkowo-jelitowej.
Skutki uboczne
Podczas leczenia koksybami mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
- Zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe
- nadciśnienie
- Zdarzenia żołądkowo-jelitowe
- Bezsenność, depresja
- Działanie toksyczne na nerki (szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niewydolnością serca lub niewydolnością wątroby)
- Uszkodzenie wątroby
- Ciężkie reakcje skórne (np. Martwica toksyczno-rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona)
- Ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy).
Interakcje
Istnieje wiele interakcji farmakodynamicznych i farmakokinetycznych z innymi lekami i substancjami czynnymi. To zawiera:
- Zwiększona skuteczność antykoagulantów (możliwe wydłużenie czasu protrombinowego i zwiększone ryzyko powikłań krwotocznych)
- Zmniejszenie skuteczności leków przeciwnadciśnieniowych, w tym inhibitorów ACE, antagonistów angiotensyny II, diuretyków i beta-blokerów
- Nasilenie nefrotoksycznego działania cyklosporyny i takrolimusu
- Zwiększone ryzyko powikłań żołądkowo-jelitowych podczas jednoczesnego stosowania z (małą dawką) kwasu acetylosalicylowego.
Poza kwasem acetylosalicylowym, należy go unikać w połączeniu z innymi NLPZ.
Koksyby są metabolizowane przez izoenzymy układu cytochromu P450 (enzymy CYP). Inhibitory i induktory różnych enzymów CYP mogą w konsekwencji zmieniać stężenie odpowiedniego koksybu w osoczu, a tym samym prowadzić do zwiększonego lub zmniejszonego działania.
Same koksyby mogą hamować różne enzymy CYP, a tym samym zwiększać stężenie w osoczu innych leków, które są substratami dla tych enzymów. Pacjentów należy monitorować pod kątem przyjmowanych przez nich leków i dokonywać wszelkich koniecznych dostosowań dawki.
Kiedy jest używany w tym samym czasie co lit, jego poziom w osoczu może wzrosnąć. Z tego względu pacjenci, którzy są również leczeni litem, powinni być ściśle monitorowani i odpowiednio dostosowywać dawkę litu.
Przeciwwskazanie
- Nadwrażliwość na substancję czynną
- Niewydolność serca stopnie NYHA II-IV
- Choroba wieńcowa, choroba tętnic obwodowych i choroba naczyń mózgowych (udar)
- ciąża i okres karmienia piersią
- Nadwrażliwość na sulfonamidy
- Czynny wrzód trawienny lub choroba przewodu pokarmowego
- Ciężka dysfunkcja wątroby
- Ciężka niewydolność nerek
- Zapalna choroba jelit
- Pacjenci, u których wystąpił skurcz oskrzeli, ostry nieżyt nosa, obrzęk nosa, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka lub reakcje alergiczne po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), w tym inhibitorów COX-2 (cyklooksygenazy 2).
Pełne środki ostrożności można znaleźć w informacjach technicznych każdego przedstawiciela.
Alternatywy
- Meloksykam
- Diklofenak
- Glukokortykoidy
- Inne inhibitory COX / NLPZ.
Aktywne składniki
Obecnie stosowane terapeutycznie koksyby obejmują następujące substancje czynne:
- Celecoxib
- Etorykoksyb
- Parekoksyb.
Następujące koksyby zostały wycofane z rynku na całym świecie z powodu poważnych niepożądanych skutków ubocznych:
- Rofekoksyb (VIOVV®)
- Valdecoxib (Bextra®)
- Lumirakoksyb (Prexige®).
Poradnik
Decyzja o przepisaniu selektywnego inhibitora COX-2 musi uwzględniać ogólne indywidualne ryzyko pacjenta.
Selektywne inhibitory COX-2 mogą nieznacznie zwiększać ryzyko zawału mięśnia sercowego lub udaru.
Substancja czynna etorykoksyb (Arcoxia®) nie została zatwierdzona w USA przez lokalny urząd ds. Leków FDA ze względu na kardiotoksyczność.